Etiqueta: prima

Lo llauradó y la peste.

Lo llauradó y la peste.
(Me ha arribat esta historia y no puc disá de contáutola).
Un día un llauradó sen anáe al campo, cuan, a mich camí, se va trová a la peste, mol prima, que acudíe a l’Aldea.
Tot preocupat, perque sabíe lo roina que ere, li va preguntá:


– ¿Aón vas?

– A l’Aldea -li va contestá-.

– ¿Qué vas a fe esta volta?

– Vach a matá chen, com sempre –va dí ella-.

– ¿Cuáns ne matarás este camí? –va insistí lo llauradó-.

– Pocs. Una sincuantena.

Cada u va seguí lo seu camí. Y cuan l’home va torná a casa se va trová que tot lo mon ploráe, perque habíe pasat la peste y ne habíen mort un sentená.

Díes més tart se van trobá atre camí lo mateis llauradó y la peste, ara tota llustrosa, y lo bon home va aprofitá pa pegáli la bronca:

– Eres una mentirosa me vas dí que sol ne moriríen sincuanta y llugo van sé sen.

– Sí, pero yo sol men vach fe sincuanta, los atres van morí de po.

Tots sabém que asó es mol gort, pero entre los periódics, les televisións y algúns de natres encara hu estém fen pichó. Es com una gripe, pero sense vacuna.