CARREJADÓ, carrejadós, carrechadó, carrechadós, carreyadó, carreyadós
Instrumén compost de dos barres paraleles de dal o baix un metro de llargaria, unides per dos travessés de un pam y mich, que se fique damún de la aubarda de una bestia o animal de cárrega, y servix per a transportá (carrechá) garbes, rames, brema y atres productes agrícoles.
Les coses que se porten van lligades en una corda, que se assegure a les esmosses que tenen les barres llargues del aparato.
CARREJADÓ, CARREJADORA : Lo que carrege o carreche.
Castellá: acarreador, acarreadora.
//
Trineo a Queretes, segóns comente un del poble.
carrego
carregues
carregue
carreguéu o carregáu
carreguen
//
carrecho
carrechéu o carrecháu
carrechen